Kumin (kminek rzymski) – zastosowanie i właściwości

Kumin czyli kmin rzymski nie jest ta samą przyprawą co kminek zwyczajny. Kumin jest roślina jednoroczną, należy do rodziny selerowatych. Pochodzi ze wschodnich rejonów Morza Śródziemnego. Nie występuje już w stanie dzikim, można go spotkać jedynie w uprawach.

Zastosowanie kminku rzymskiego

Kumin ceni się wszędzie tam, gdzie spożywa się dobrze doprawione potrawy. Indie, Daleki i Bliski Wschód, a także kuchnia meksykańska, portugalska, czy hiszpańska.

Jest składnikiem większości curry i wielu pikantnych mieszanek przyprawowych. Chętnie stosowany jest do gulaszu, do potraw grillowych – zwłaszcza z jagnięciny oraz dań z kurczaka. Dzięki kuminowi zwykły ryż, czy fasola mogą wiele zyskać. Niewielką ilość przyprawy można dodać do bakłażana czy dań z fasoli.

Kumin jest niezbędny jako składnik wielu pikantnych meksykańskich dań, takich jak chilli con carne, sos chilli, a także zapiekanki wieprzowej enchiladas, którą tradycyjnie podaje się w tortilli.

W Europie nadaje smak portugalskim kiełbaskom, jest też wykorzystywany jako przyprawa do sera. Można go spotkać w holenderskim serze Leyden i niemieckim Munster. Dorzucony do paleniska daje piękny aromat wędzonym mięsom czy serom.

Właściwości zdrowotne

Kumin ma właściwości moczopędne, wiatropędne, przeciwskurczowe, działa korzystnie na żołądek. Idealnie sprawdza się przy niestrawności oraz biegunce. Może łagodzić wzdęcia i kolki. Może łagodzić chrypkę. Udowodniono jego działanie w leczeniu biegunki, niestrawności oraz porannych mdłości.

Na Zachodzie stosuje się go głównie w medycynie weterynaryjnej jako środek wiatropędny. Na Wschodzie stosowany jest w ziołolecznictwie.

Comments are closed.